Door het doen van een getuigenis, komt de eigenheid van die bewoner naar voor.
Het behouden van de identiteit van de bewoner via narratieve zorg bouwt een brug tussen vroeger en nu.
In woonzorgcentrum De Gulden Lelie (Antwerpen, België) hadden we een gesprek met bewoonster I.
Ze vertelde voornamelijk over hoe ze zich thuis voelt in de voorziening. Ze illustreerde dit aan de hand van enkele voorbeelden:
* Op een dag hebben de bewoners die er zin in hadden, naar een documentaire gekeken over Antwerpen van vroeger en nu.
Het was voor haar een zeer fijne ervaring omdat ze jaren in Antwerpen had gewoond.
Haar herinneringen aan haar geboortestad deelde ze met de anderen.
Ze wisselden belevenissen uit, die ze vroeger hadden meegemaakt (I. D., persoonlijke communicatie, 8 april 2016).
* Ze vertelde veel over het werk dat ze vroeger deed, namelijk onthaalbediende, telefoniste.
Ze heeft dit altijd heel graag gedaan, dat konden wij afleiden uit haar verhalen. Door haar job van vroeger is zij een zeer sociale dame geworden.
Wanneer er evenementen door het woonzorgcentrum worden georganiseerd, mag zij als hostess meehelpen.
Ze vindt dit een prachtig idee, omdat ze dan even terug haar oude job kan opnemen (I. D., persoonlijke communicatie, 8 april 2016).
* Vroeger was ze veel bezig met planten. Haar hobby wilde ze graag verder zetten in het woonzorgcentrum.
Ze heeft gevraagd of ze de plantjes mag verzorgen, en dit doet ze nu met veel zorg (I. D., persoonlijke communicatie, 8 april 2016).